Το πνευμονογαστρικό νεύρο, είναι το μακρύτερο νεύρο του αυτόνομου νευρικού συστήματος, σχετίζεται με τον παρασυμπαθητικό έλεγχο της καρδιάς, των πνευμόνων και του πεπτικού σωλήνα. Είναι υπεύθυνο για διαδικασίες όπως ο καρδιακός ρυθμός, η γαστρεντερική περίσταλση, η εφίδρωση, η ακοή και η ομιλία. Aσκεί ανοσοποιητική, ουρογεννητική και ορμονική επίδραση. Παίζει ρόλο στο αίσθημα κορεσμού μετά την κατανάλωση τροφής, ελέγχει τις πεπτικές εκκρίσεις, την αναπνοή και τη χαλάρωση, καθώς και νοητικές διεργασίες, όπως η μάθηση, η μνήμη και η παρατηρητικότητα. Περιέχει συμπλέγματα των υποδοχέων οξυτοκίνης, που είναι τα άμεσα εμπλεκόμενα νευροπεπτίδια στο να βιώνουμε ασφάλεια, αγάπη και εμπιστοσύνη.

Ο κύριος νευροδιαβιβαστής που χρησιμοποιείται από το πνευμονογαστρικό νεύρο είναι η Ακετυλοχολίνη. Για τη σωστή λειτουργία πνευμονογαστρικού νεύρου και τη παραγωγή της ακετυλοχολίνης χρειάζονται επαρκείς ποσότητες βιταμίνης Β1.

Η βιταμίνη Β1 ή Θειαμίνη, είναι απαραίτητη για:

– Έκκριση οξέος στομάχου και γαστρική κένωση

– Έκκριση παγκρεατικών πεπτικών ενζύμων

– Έκκριση εντερικών ενζύμων

– Εντερικές συσπάσεις και κινητικότητα

– Κινητικότητα της χοληδόχου κύστης

Καθώς μια από τις σημαντικές λειτουργίες του πνευμονογαστρικού νεύρου είναι η ρύθμιση του υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι, η ανεπάρκεια της Θειαμίνης αναστέλλει την απελευθέρωση υδροχλωρικού οξέος από τα γαστρικά κύτταρα και οδηγεί σε Υποχλωρυδρία (χαμηλό οξύ του στομάχου). Ο ρυθμός γαστρικής κινητικότητας και εκκένωσης μειώνεται, προκαλώντας καθυστερημένη κένωση, φούσκωμα, παλινδρόμηση και ναυτία. Η ικανότητα κάποιου να αφομοιώνει τις πρωτεΐνες και τα λίπη επιβραδύνεται, η λειτουργία του Ήπατος και της Χοληδόχου Κύστης επιβαρίνεται. Η Υποχλωρυδρία μπορεί να προκαλέσει παθήσεις, όπως γαστρίτιδα, αυτοάνοσες και ορμονικές διαταραχές, δερματικά προβλήματα, ακόμα και κακοήθη αναιμία.

Η Υποχλωρυδρία θεωρείται ο βασικός παράγοντας κινδύνου για βακτηριακή υπερανάπτυξη, ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, δυσκοιλιοτητα, διάρροια, διατροφικές αλλεργίες, έλκος, ευερέθιστο έντερο, ατροφική γαστρίτιδα, διαρρέουν έντερο, ανοσολογικές, γνωστικές και ψυχικές δυσλειτουργίες.

Αν βλέπετε ότι παρουσιάζεται κάποια από τα αναφερόμενα προβλήματα, σκεφτείτε να προσθέσετε στη διατροφή σας περισσότερα προϊοντα που περιέχουν τη φυσική βιταμίνη Β1. Μπορείτε επίσης να την πάρετε από τη διατροφική μαγιά ή ένα φυσικό συμπλήρωμα. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση Θειαμίνης είναι 1,5 mg την ημέρα για ενήλικες και 0,7 mg για παιδιά ηλικίας 1 έως 4 ετών.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ανεπάρκεια της Θειαμίνης γιατί στη καθημερινή διατροφή μας, δεν υπάρχουν αρκετές πηγές αυτής της βιταμίνης. Περιεκτικότητα τροφών σε βιταμίνη Β1 ανά 100 g κατά σειρά προτεριότητας: ηλιόσποροι – 1,84 mg 123%, σουσάμι – 1,27 mg 85%, πίτουρο βρώμης – 1,17 mg 78%, φιστίκια Αιγίνης – 0,87 mg 58%, φιστίκια – 0,74 mg 49%, κάσιους – 0,5 mg 33%, Φακές (σπόροι) – 0,5 mg 33%, Βρώμη – (σιτηρά) 0,47 mg 31%.

Άλλα συμπτώματα κακού τόνου πνευμονογαστρικού και μειωμένης παραγωγής της Ακετυλοχολίνης περιλαμβάνουν άγχος, κατάθλιψη, στρες, κόπωση, φλεγμονή, ακανόνιστο καρδιακό ρυθμό, αϋπνία και διατροφικές διαταραχές. Αυτά τα συμπτώματα σημαίνουν ότι το πνευμονογαστρικό νεύρο σας χρειάζεται περισσότερη φροντίδα και θρέψη. Για να βοηθήσετε την παραγωγή της Ακετυλοχολίνης ώστε να έχετε υγιή νευρική αγωγιμότητα, συναισθηματική σταθερότητα και νοητική διαύγεια, εκτός από το Β1, συνίσταται να πάρετε συμπληρώματα βιταμίνης Β4 ή Χολίνης, Ψευδάργυρο και Μαγνήσιο και να προσθέσετε στη διατροφή σας συμβιωτικά τρόφιμα που περιέχουν τα προβιοτικά και τα πρεβιοτικά συστατικά.