Ευτυχία, δυστυχία, θλίψη, θυμός, ζήλια – κλείσε τα μάτια σου και νιώσε τα στο έπακρο, ώστε να μπορείς να δείς πλήρως τι είναι. Και τότε άφησε αυτή την ενέργεια να σε βοηθήσει να μετακινηθείς στο παρελθόν.

Γιατί αυτά τα συναισθήματα προέρχονται από το παρελθόν. Δεν μπορεί προέρχονται από το μέλλον. Το μέλλον δεν έχει ακόμη δημιουργηθεί. Δεν προέρχονται από το παρόν γιατί δεν ξέρεις τι είναι το παρόν. Ζεις μόνο στο παρελθόν, άρα πρέπει να προέρχονται από κάπου στο παρελθόν σου.

Μάλλον η πληγή βρίσκεται κάπου στις αναμνήσεις σου. Πήγαινε πίσω. Ίσως υπάρχει μόνο μία πληγή, ίσως υπάρχουν πολλές – μεγάλες, μικρές. Πήγαινε πιο βαθιά και βρείς την πρώτη, την αρχική.

Μπορείς να την βρείς αν προσπαθήσεις, γιατί είναι ήδη εκεί. Γιατί όλο το παρελθόν σου είναι ακόμα εκεί. Σαν τυλιγμένη ταινία, περιμένει μέσα. Την ανοίγεις και ξεκινάς την περιήγηση. Είναι η διαδικασία επιστροφής στη βασική αιτία. Και αυτή είναι η ομορφιά αυτής της διαδικασίας: αν μπορείς συνειδητά να γυρίσεις πίσω, αν μπορείς συνειδητά να νιώσεις την πληγή, αυτή η πληγή επουλώνεται αμέσως.

Σύντομα θα μάθεις να ταξιδεύεις άνετα προς τα πίσω. Σύντομα θα είσαι σε θέση να γυρίσεις πίσω στο χρόνο και θα ανοίξεις πολλές παλιές πληγές. Όταν αυτές οι πληγές ανοίξουν μέσα σου, μην κάνεις τίποτα. Δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Απλά παρατήρησε.

Υπάρχει μια πληγή – απλά παρατήρησέ την. Δώσε σε αυτή την πληγή την ενέργεια της παρατήρησής σου, κοίταξέ την. Χωρίς καμία κρίση – γιατί αν κρίνεις και πείς: “Αυτό ήταν λάθος, δεν θα έπρεπε να είναι έτσι”, η πληγή θα κλείσει πάλι. Θα πρέπει να κρυφτεί. Κάθε φορά που κρίνεις κάτι, ο νους προσπαθεί να κρύψει αυτά τα πράγματα. Έτσι δημιουργείται το συνειδητό και το ασυνείδητο.

Διαφορετικά, ο νους θα ήταν ένας – δεν θα υπήρχε ανάγκη για κανένα διαχωρισμό. Αλλά τον καταδικάζεις και πρέπει να διαχωρίσει τα πράγματα, να τα κρύψει στο σκοτάδι, στο υπόγειο, ώστε να μην μπορείς να τα δείς, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη να τον καταδικάζεις.

Η πληγή δημιουργείται από ασυνείδησια, είναι μέρος της άγνοιας, του ύπνου. Όταν συνειδητά πας πίσω και κοιτάς αυτή την πληγή, η συνείδηση ​​σου, η επίγνωση σου, γίνεται η θεραπευτική σου δύναμη. Ότι συνειδητοποιείς θεραπεύεται και δεν θα πονάει πια. Όταν η ανιδιοτελής, η συμπονετική συνείδηση ​​αγγίζει μια πληγή, η πληγή εξαφανίζεται.

Ο άνθρωπος που γυρίζει πίσω απελευθερώνει το παρελθόν. Τότε το παρελθόν δεν έχει πια εξουσία πάνω του, τότε το παρελθόν τελείωνει. Και όταν το παρελθόν δεν έχει πλέον τη θέση στην ύπαρξή σου, μπορείς να ζείς πλήρως στο παρόν, ποτέ πριν.

“Επίγνωση”, Όσσο