Η ελευθερία δεν είναι μια αντίδραση. Η ελευθερία δεν είναι επιλογή. Αυτή είναι η προσποίηση του ανθρώπου ότι έχει επιλογή και ότι είναι ελεύθερος.
Η ελευθερία είναι η αγνή παρατήρηση δίχως κατεύθυνση. Δίχως το φόβο της τιμωρίας και της ανταμοιβής.
Η ελευθερία δεν είναι στο τέλος της ανθρώπινης εξέλιξης. Αλλά βρίσκεται στο πρώτο βήμα της υπαρξής του.
Στην παρατήρηση κάποιος ξεκινά να ανακαλύπτει την έλλειψη της ελευθερίας.
Η ελευθερία βρίσκεται στην επίγνωση δίχως επιλογή της καθημερινής μας ύπαρξης και δραστηριότητας.
Η σκέψη είναι χρόνος.
Η σκέψη γεννιέται από την εμπειρία και τη γνώση που είναι αχώριστες απο τον χρόνο και το παρελθόν.
Ο χρόνος είναι ο ψυχολογικός εχθρός του ανθρώπου. Η δράση μας βασίζεται πάνω στη γνώση και κατά συνέπεια στο χρόνο.
Επομένως, ο άνθρωπος είναι πάντα υπόδουλος του παρελθόντος.
Η σκέψη είναι πάντα περιορισμένη. Και έτσι ζούμε σε συνεχή σύγκρουση και αγώνα. Δεν υπάρχει καμία ψυχολογική εξέλιξη.
Όταν ο άνθρωπος αποκτά την επίγνωση της κίνησης των σκεψεών του, θα δει την διαίρεση ανάμεσα στο σκεπτόμενο και στη σκέψη, τον παρατηρητή και το παρατηρούμενο, τον εμπειρόμενο και την εμπειρία, τότε θα ανακαλύψει ότι αυτή η διαίρεση είναι μια ψευδαίσθηση.
Μόνο τότε υπάρχει η παρατήρηση που είναι ενόραση δίχως καμία σκιά του παρελθόντος ή του χρόνου.
Αυτή η άχρονη ενόραση επιφέρει μια βαθιά ριζική μεταλλαγή στον νου.
Η απόλυτη άρνηση είναι η ουσία του θετικού.
Όταν υπάρχει άρνηση όλων εκείνων των πραγμάτων που έχει γεννήσει ψυχολογικά η σκέψη, μόνο τότε υπάρχει αγάπη, που είναι συμπόνια, πάθος και νοημοσύνη.

– Τζίντου Κρισναμούρτι.