Τα προσαρμογόνα είναι μια ομάδα βοτάνων και μυκήτων που βοηθούν τον άνθρωπο να διαχείριζεται το στρες και τις διαταραχές που σχετίζονται με τη γήρανση. Ως φυσικοί βιορυθμιστές, τα προσαρμογόνα εναρμονίζουν το ορμονικό, νευρικό και ανοσοποιητικό σύστημα, εξουδετερώνουν τις επιπτώσεις της σωματικής και ψυχικής φόρτισης, προάγουν την ομοιόσταση και ενισχύουν την προσαρμοστική ικανότητα του σώματος.

Ο όρος «προσαρμογόνο» εισήχθη το 1958 από τον Σοβιετικό τοξικολόγο Ν.Β. Λάζαρεφ για περιγραφή ουσιών που κατά τη γνώμη του, αυξάνουν την «μη ειδική» αντίσταση του οργανισμού σε δυσμενείς περιβαλλοντικές επιδράσεις.

Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, άλλοι Σοβιετικοί επιστήμονες επέκτειναν την έρευνά τους σε «αναζωογονητικά και τονωτικά» φαρμακευτικά φυτά πουπαραδοσιακά χρησιμοποιούνταν στην Κίνα, την Κορέα, την Ιαπωνία και τη Σιβηρία. Στόχος αυτών των μελετών ήταν να καταδειχθούν τα οφέλη της χρήσης φυτικών ουσιών για διάφορες παθολογικές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων ασθενειών και των συμπτωμάτων τους, όπως η σωματική αδράνεια, η εξασθένιση, η δύσπνοια, οι ταχυπαλμίες, η αϋπνία, η αιμορραγία, η ανικανότητα και ο διαβήτης.

Η κλίμακα της έρευνας για τα προσαρμογόνα που διεξήχθη στην ΕΣΣΔ ήταν τεράστια: μέχρι το 1982, είχαν δημοσιευτεί περισσότερες από 1.000 φαρμακολογικές και κλινικές μελέτες.

Στον σύγχρονο επιστημονικό κόσμο, ο ορισμός των προσαρμογόνων ενημερώνεται συνεχώς και ενσωματώνει αυξανόμενα ερευνητικά δεδομένα που σχετίζονται με την κατανόηση των φαρμακολογικών και μοριακών μηχανισμών της δράσης τους. Τα προσαρμογόνα φυτικά φάρμακα θεωρούνται εκείνα που πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) το προσαρμογόνο πρέπει να είναι ακίνδυνο και να προκαλεί ελάχιστη διαταραχή στις φυσιολογικές λειτουργίες του σώματος. β) η δράση του προσαρμογόνου πρέπει να είναι μη ειδική, δηλαδή να αυξάνει την αντίσταση στις δυσμενείς επιδράσεις ενός ευρέος φάσματος φυσικών, χημικών και βιολογικών παραγόντων. γ) το προσαρμογόνο πρέπει να έχει ομαλοποιητική δράση ανεξάρτητα από την κατεύθυνση των παθολογικών αλλαγών.

Η έννοια των προσαρμογόνων βασίζεται στη θεωρία του Hans Selye για το στρες και την ομοιόσταση. Η λέξη «στρες» τώρα χρησιμοποιείται ευρέως για να περιγράψει μια ποικιλία καταστάσεων και έχει πολύ διαφορετικές έννοιες στην καθημερινή ζωή. Ωστόσο, το στρες είναι μια κατάσταση διαταραχής της ομοιόστασης. Ανάλογα με την ένταση και τη διάρκειά του, το στρες μπορεί να έχει πολύ διαφορετικές επιπτώσεις στο σώμα.

Το μέτριο στρες ενεργοποιεί μηχανισμούς επιδιόρθωσης και προστατεύει τα κύτταρα από το επακόλουθο στρες, ενώ το χρόνιο στρες προκαλεί προοδευτική αποτυχία αυτών των μηχανισμών και οδηγεί σε κυτταρική γήρανση, σταδιακή διαταραχή όλων των συστημάτων και θάνατο.

Η προσαρμοστική απόκριση στο στρες – είναι μηχανισμός επιβίωσης που περιλαμβάνει μια γενετική απόκριση σε μέτριους περιβαλλοντικούς στρεσογόνους παράγοντες. Οι μέτριοι στρεσογόνοι παράγοντες σχετίζονται με την άσκηση, τον περιορισμό θερμίδων και τα προσαρμογόνα, τα οποία ενεργοποιούν προσαρμοστικές σηματοδοτικές οδούς. Ενισχύοντας τις αμυντικές λειτουργίες του σώματος, προάγουν πιο αποτελεσματική κυτταρική απόκριση, μειώνουν τη χρόνια φλεγμονή και υποστηρίζουν την υγιή γήρανση.

Η προσαρμοστική ομοιόσταση είναι η ικανότητα των κυττάρων ή των οργανισμών να ρυθμίζουν το ομοιοστατικό τους εύρος ως απόκριση σε φυτικά φάρμακα. Η προσαρμοστική ομοιόσταση επιτρέπει στο σώμα να αντιδρά και να προσαρμόζεται με ευελιξία στις μεταβαλλόμενες συνθήκες, υπερβαίνοντας προσωρινά το φυσιολογικό εύρος και στη συνέχεια επιστρέφοντας σε αυτό μετά τη διακοπή επίδρασης των στρεσογόνων παραγόντων. Αυξάνοντας το ομοιοστατικό εύρος ή το εύρος αυτορρύθμισης στο επίπεδο της προσαρμοστικής ομοιόστασης, τα προσαρμογόνα ενεργοποιούν την προσαρμοστική απόκριση οργανισμού στο στρες. Αυτό βοηθά το σύστημα να αποκαταστήσει την ισορροπία της έναντι εξωτερικών ή εσωτερικών αλλαγών, οδηγώντας σε αυξημένη ανθεκτικότητα και καλύτερη συνολική επιβίωση.

Τα προσαρμογόνα παίζουν βασικό ρόλο στην προστασία των οργανισμών από δυσμενείς περιβαλλοντικές επιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων των επιβλαβών βακτηρίων, των ασθενειών που μεταδίδονται από έντομα, της υπερβολικής υπεριώδους ακτινοβολίας, καθώς και των προβλημάτων που σχετίζονται με τη ρύπανση, την υπερβολική ζέστη, το κρύο και την υποξία.

Το κλειδί για την κατανόηση των επιδράσεων των προσαρμογόνων έγκειται στην εγκαθίδρυση και διατήρηση της προσαρμοστικής ομοιόστασης και στην ανάπτυξη της φυσικής αντίστασης του σώματος σε στρεσογόνες καταστάσεις, φυσικής, χημικής, βιολογικής και ψυχολογικής φύσεως.

 Τα προσαρμογόνα φυτικά φάρμακα δρουν σαν εμβόλια κατά του στρες, ενεργοποιώντας το αμυντικό σύστημα του οργανισμού και επιταχύνοντας τον μεταβολισμό, εξαλείφοντας τις αρνητικές σωματικές επιπτώσεις και αποκαθιστώντας την ισορροπία και την υγεία.

Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι υπερδραστήριο, προκαλεί αλλεργίες και άσθμα, ρευματοειδή αρθρίτιδα ή λύκο, τα προσαρμογόνα μειώνουν την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος και το επαναφέρουν σε φυσιολογικά επίπεδα.

Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα υπολειτουργεί, με αποτέλεσμα συχνά κρυολογήματα, βρογχίτιδα, λοιμώξεις των ιγμορείων ή των αυτιών και πνευμονία, προκαλώντας αναιμία ή πεπτικά προβλήματα όπως ελκώδη κολίτιδα, ελκώδη γαστρίτιδα, χρόνια διάρροια, τα προσαρμογόνα μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση της ανοσολογικής απόκρισης, σπάζοντας έτσι τον κύκλο της νόσου.

Τα προσαρμογόνα έχουν τη δυνατότητα να προλαμβάνουν ή να καθυστερούν χρόνιες ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι καρδιαγγειακές παθήσεις (αθηροσκλήρωση, υπέρταση), ο διαβήτης τύπου 2, ο καρκίνος, η οστεοπόρωση, καθώς και τα προβλήματα όρασης (καταρράκτης), τα προβλήματα ακοής και τα μυοσκελετικά προβλήματα (οστεοαρθρίτιδα). Επιπλέον, η άνοια, η κατάθλιψη, η νόσος Αλτσχάιμερ και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια εμφανίζονται συχνότερα με την ηλικία. 

Αυτά τα γενικά τονωτικά, προληπτικά και φυτικά φάρμακα διορθώνουν ό,τι δεν πάει καλά, ενισχύουν ό,τι είναι σωστό και διατηρούν την ισορροπία του σώματος, αποτρέποντας την επιδείνωση. Διεγείρουν τη νευρογένεση και εμφανίζουν νευροπροστατευτική δράση, υποδεικνύοντας το πιθανό τους όφελος σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες. Ενεργοποιούν αποπτωτικές σηματοδοτικές οδούς που σχετίζονται με την αντικαρκινική δράση, οδηγώντας στον θάνατο των κατεστραμμένων και ανώμαλων κυττάρων και, ως εκ τούτου, παρατείνοντας τη διάρκεια ζωής ολόκληρου του οργανισμού.

Οι προσαρμογόνες επιδράσεις παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται στο Τζίνσενγκ, τη Ροδιόλα, τον Ελευθερόκοκκο, την Ασβαγκάντα και τη Σχισάνδρα έχουν αποδειχθεί επιστημονικά και θεωρούνται αποτελεσματικές κατά της χρόνιας φλεγμονής, της αθηροσκλήρωσης, της νευροεκφυλιστικής γνωστικής εξασθένησης, των μεταβολικών διαταραχών, του διαβήτη, του καρκίνου και μιας σειράς άλλων ασθενειών που σχετίζονται με τη γήρανση.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα προσαρμογόνα χρησιμοποιούνται για προληπτικούς σκοπούς, έχουν αθροιστική δράση και είναι αποτελεσματικά μόνο με συνεπή χρήση. Είναι καλύτερο να τα χρησιμοποιείτε κυκλικά, δηλαδή για μερικούς μήνες και στη συνέχεια να παίρνετε κάποιο διαφορετικό βότανο με σχετική επίδραση. Η τακτική χρήση του ίδιου προσαρμογόνου οδηγεί σε ανοχή και απώλεια των επιδράσεων της ουσίας στον οργανισμό.

Οι αντενδείξεις για τη λήψη προσαρμογόνων περιλαμβάνουν ατομική δυσανεξία, αυξημένη διέγερση, αϋπνία, υπέρταση, επιληψία, καθώς και εγκυμοσύνη, θηλασμό και παιδική ηλικία. Αποφύγετε τη χρήση τους πριν από τον ύπνο, σε περιπτώσεις οξείας φλεγμονής, αιμορραγίας ή καρδιαγγειακών διαταραχών. Τα προσαρμογόνα μπορεί να αλληλεπιδράσουν με φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπέρτασης, του διαβήτη, του υποθυρεοειδισμού, της αϋπνίας και της κατάθλιψης. Εάν έχετε χρόνιες παθήσεις, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε προσαρμογόνο.

Τζίνσενγκ.

Το Τζίνσενγκ είναι ένα φυτό με ιστορία χιλιετιών , αναφέρθηκε για πρώτη φορά πριν από 5.000 χρόνια από τον θρυλικό αυτοκράτορα Σενόνγκ. Ήταν ο πρώτος που ταξινόμησε εκατοντάδες φαρμακευτικά και δηλητηριώδη βότανα, δημιουργώντας την παλαιότερη φαρμακοποιία στον κόσμο . Ο όρος «τζίνσενγκ» προέρχεται από την κινεζική λέξη jen-shen και σημαίνει «φυτό-άνθρωπος», πιθανώς λόγω του ανθρωπομορφικού σχήματος της ρίζας του . Πιστεύεται επίσης ότι οι ρίζες του Τζίνσενγκ περιέχουν τις τρεις βασικές ουσίες του ανθρώπου – σώμα, νου και πνεύμα – γι’ αυτό η άλλη ονομασία του φυτού είναι ο «Άρχοντας των Βοτάνων ». Η λατινική του ονομασία Panax, προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη  «πανάκεια», η οποία υποδηλώνει την έννοια του φαρμακού κατά όλες τις ασθένειες.

Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η θεραπεία ασθενειών θα πρέπει να αποκαθιστά την αρμονική ροή του Τσι και την ισορροπία του Γν και του Γιανγκ. Καθώς η ποιότητα, η ισορροπία και η ποσότητα του Τσι  καθορίζουν την υγεία και τη μακροζωία. Η τροφή και ο αέρας επηρεάζουν την υγεία, επομένως η κατάσταση του Σπλήνα και των Πνευμόνων, για αυτό τον λόγο η διατροφή και οι ασκήσεις αναπνοής είναι ύψιστης σημασίας γγια την υγεία.

Σύμφωνα με το “Classic of Divine Farmer’s Materia Medica”, την παλαιότερη υπάρχουσα μονογραφία που γράφτηκε πριν από 4.000 χρόνια, το Τζίνσενγκ τονώνει το πρωτογενές ή προγεννητικό Τσι και το Τσι όλων των οργάνων, ειδικά των Πνευμόνων και του Σπλήνα. Ενδείκνυται για την ανεπάρκεια Τσι σε ασθενείς με ρηχή αναπνοή, δύσπνοια, κρύα άκρα, έντονη εφίδρωση ή γενική αδυναμία. Χρησιμοποιείται επίσης για τη μείωση των συμπτωμάτων του στρες και της φλεγμονής, καθώς και για την επιβράδυνση της γήρανσης. 

Το Τζίνσενγκ ενισχύει Τσι του Σπλήνα που θεωρείται πηγή ζωτικότητας και η ικανότητα μεταφοράς θρεπτικών συστατικών. Βελτιώνει τον μεταβολισμό, βοηθώντας στη ρύθμιση των μεταβολικών οδών που σχετίζονται με παραγωγή ενέργειας και βιομετατροπή των αμινοξέων. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία κοινών συνδρόμων αδυναμίας που προκαλούνται από έλλειψη Τσι του Στομάχου και του Σπλήνα. Η χρήση του οδηγεί σε βελτιωμένη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών. Το Τζίνσενγκ έχει δείξει δυναμικό στη θεραπεία παθήσεων, όπως η γαστρίτιδα και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ρυθμίζοντας την ανοσία και προστατεύοντας τον γαστρικό βλεννογόνο και το μικροβίωμα του εντέρου.

Η ρίζα Τζίνσενγκ περιέχει πολλές ευεργετικές ουσίες, βιταμίνες και μέταλλα και ως εκ τούτου θεωρείται ευεργετική για σχεδόν όλα τα συστήματα του σώματος: πεπτικό, καρδιαγγειακό, νευρικό, ανοσοποιητικό και αναπαραγωγικό.

Αστράγαλος.

Είναι ένα φυτό από οικογένεια των οσπρίων με προσαρμογόνες ιδιότητες. Χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική για πάνω από 2.000 χρόνια. Το κύριο φαρμακευτικό είδος που χρησιμοποιείται ευρέως παγκοσμίως είναι ο Αστράγαλος ο μεμβρανώδης (Astragalus Membranaceus ). Στα κινεζικά το βότανο ονομάζεται  Huang Qi, που σημαίνει ο «κίτρινος ηγέτης». Στις αγγλόφωνες χώρες αναφέρεται συχνά ως «Mongolian milkvetch» ή «Astragalus root».

 Οι πρώτες γραπτές αναφορές στον Αστράγαλο εμφανίζονται στον «Κανόνα των Φαρμακευτικών Βοτάνων του Shen Nong », το οποίο συντάχθηκε τον II αιώνα π.Χ. Σε αυτήν την πραγματεία, ο Αστραγαλός περιλαμβάνεται σε μια ομάδα φυτών που παρατείνουν τη ζωή. Ο θρύλος λέει ότι οι αρχαίοι Κινέζοι Ταοϊστές, αναζητώντας την αθανασία, χρησιμοποιούσαν τον Αστράγαλο στα ελιξίριά τους.

Το πιο πολύτιμο πλεονέκτημα του Αστράγαλου είναι η ρίζα του, η οποία περιέχει πάνω από 200 δραστικές ενώσεις. Για αιώνες, οι γιατροί των δυναστειών Τανγκ, Σονγκ και Μινγκ χρησιμοποιούσαν το βότανο στις συνταγές τους. Το συνταγογραφούνταν για την τόνωση του Τσι σε περιπτώσεις εξάντλησης, χρόνιων λοιμώξεων, εξασθενημένης ανοσίας και φλεγμονωδών διεργασιών στους Πνεύμονες και τα Νεφρά.

Χρησιμοποιείται από καιρό για τη βελτίωση της πέψης και την αύξηση της μακροζωίας. Вελτιώνει τις καταστάσεις που σχετίζονται με την έλλειψη Τσι του Στομάχου ενισχύοντας τη ζωτικότητα και την ενέργεια. Μπορεί να βοηθήσει σε γαστρεντερικά προβλήματα, όπως η ατροφική γαστρίτιδα και τα πεπτικά έλκη, υποστηρίζοντας την αποκατάσταση του γαστρικού βλεννογόνου. Οι βοτανολόγοι και οι φυσιοπαθητικοί γιατροί χρησιμοποιούν συχνά τον Αστράγαλο για την ανοσοενισχυτική του δράση.

Η χορήγηση από το στόμα της ρίζας του φυτού έχει βρεθεί ότι αυξάνει τα επίπεδα αντισωμάτων IgE, IgA και IgM, καθώς και τα επίπεδα λεμφοκυττάρων, ενισχύοντας έτσι την άμυνα του οργανισμού. Σε κλινικές έρευνες που έγιναν πάνω σε άτομα που παρουσιάζουν συχνά κρυολογήματα και έρπη, παρατηρήθηκε σαφής βελτίωση στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

 Η χρήση αυτού του φυτού μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση συμπτωμάτων της αδυναμίας του Σπλήνα, όπως η κόπωση, η κακή όρεξη και τα χαλαρά κόπρανα. Ο Αστράγαλος βελτιώνει το πεπτικό και το ανοσοποιητικό σύστημα λόγω των ισχυρών αντιφλεγμονωδών, αντιοξειδωτικών και ανοσοτροποποιητικών ιδιοτήτων του.

 Σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι ο Αστράγαλος έχει ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες και προάγει τη σύνθεση RNA, DNA και πρωτεϊνών στο Ήπαρ. Το εκχύλισμα Αστράγαλου μπορεί να αναστείλει την ίνωση, μια πάθηση κατά την οποία στο Ήπαρ σχηματίζεται περίσσεια ουλώδους ιστού. Το βότανο
βελτιώνει επίσης τη λειτουργία του Λεπτού Εντέρου μειώνοντας τη φλεγμονή και προωθώντας τη ρύθμιση της μικροχλωρίδας, καθώς και την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και ενέργειας από τις τροφές.

Φαρμακολογικές μελέτες δείχνουν ότι το εκχύλισμα Αστραγάλου αυξάνει τη δράση της τελομεράσης και έχει αντικαρκινικές, υπολιπιδαιμικές, αντιυπεργλυκαιμικές, ηπατοπροστατευτικές, αποχρεμπτικές, διουρητικές επιδράσεις, λόγω των οποίων μπορεί να παρατείνει την υγιή ζωή του ατόμου.

Ρίζα Γλυκόριζας.

Στην Κίνα, η ρίζα Γλυκόριζας χρησιμοποιείται για πάνω από 5.000 χρόνια. Ο αυτοκράτορας Σενόνγκ τη θεωρούσε ένα από τα πιο σημαντικά φαρμακευτικά φυτά για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Η χρήση της αργότερα εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και την Ινδία, όπως τεκμηριώνεται από τους αρχαίους μελετητές όπως ο Ιπποκράτης και ο Αβικέννας. Κατά τον Μεσαίωνα, έγινε δημοφιλής τόσο για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες όσο και για τη γεύση της.

Μέχρι σήμερα, στο βότανο έχουν εντοπιστεί περίπου τριακόσια ενεργά συστατικά, τα οποία έχουν θετική επίδραση σε διάφορα συστήματα του σώματος. Στην κινεζική ιατρική, η ρίζα Γλυκόριζας ( Gancao ή Glycyrrhiza glabra) χρησιμοποιείται για την ενδυνάμωση Τσι του Σπλήνα, την εναρμόνιση της λειτουργίας του Στομάχου και τη θεραπεία παθήσεων του Ήπατος.

Βοηθά στα συμπτώματα που σχετίζονται με την «καύσωνα» του στομάχου, όπως καούρα, ξηρό ή πικρό στόμα, ξινό ρέψιμο, δυσπεψία, πόνο στον αυχένα ή την ινιακή χώρα, ξηροδερμία και εύθραυστα νύχια, αίσθημα παλμών, εφίδρωση, σφίξιμο στο στήθος και άγχος, ειδικά κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης. Η ρίζα γλυκόριζας έχει θετική επίδραση στο στομάχι λόγω των περιβάλλουσων και αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων της. Προστατεύει τον βλεννογόνο, βοηθώντας στη γαστρίτιδα και τα έλκη. Προωθεί την επούλωση των διαβρώσεων. Το γλυκυρριζικό οξύ, το οποίο έχει έντονη αντιφλεγμονώδη δράση, μειώνει τη φλεγμονή και τον πόνο που χαρακτηρίζουν τα πεπτικά έλκη.

Το φυτό βοηθά στην εξάλειψη των συμπτωμάτων του «κενού» ή της ανεπάρκειας του Τσι της σπλήνας, τα οποία σχετίζονται με αδυναμία, μειωμένη ανοσία, κακή όρεξη, φούσκωμα, χλωμό δέρμα, εφίδρωση, διάρροια, πρήξιμο, αίσθημα κρύου και δυσφορία στο αριστερό υποχόνδριο.

Η ρίζα γλυκόριζας χρησιμοποιείται ως ανοσοενισχυτικό στη θεραπεία χρόνιων ηπατικών παθήσεων, όπως η ιογενής και η τοξική ηπατίτιδα. Το γλυκυρριζικό οξύ, με τις ηπατοπροστατευτικές του ιδιότητες, προστατεύει τα ηπατικά κύτταρα από βλάβες που προκαλούνται από ιούς και τοξίνες. Βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και στην τόνωση της κυτταρικής αναγέννησης, επιταχύνοντας τη διαδικασία επούλωσης και βοηθώντας στην πρόληψη της εξέλιξης της νόσου.

Η ρίζα γλυκόριζας είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα για τον βήχα και τη βρογχίτιδα. Οι σαπωνίνες που περιέχονται στη ρίζα έχουν έντονη αποχρεμπτική δράση, βοηθώντας στην υγροποίηση της ιξώδους βλέννας, διευκολύνοντας την απομάκρυνσή της από την αναπνευστική οδό. Το γλυκυρριζικό οξύ μειώνει τη φλεγμονή στους βρόγχους και την υπεραντιδραστικότητά τους, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον έλεγχο των συμπτωμάτων του άσθματος. Το γλυκυρριζικό οξύ μειώνει τον πόνο και επιταχύνει την επούλωση των κατεστραμμένων βλεννογόνων στην αμυγδαλίτιδα και τη φαρυγγίτιδα.

Ένα από τα πιο δραστικά συστατικά της ρίζας γλυκόριζας είναι η ισολικιριτιγενίνη, η οποία έχει επιδείξει άμεση ανασταλτική δράση σε κακοήθεις όγκους όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, του ηπατώματος, του παχέος εντέρου, του μαστού και του προστάτη.

Schisandra, ή κινέζικο αμπέλι μανόλιας.

Αυτό το σούπερ μούρο λειτουργεί σε όλα τα μέτωπα. Στην αρχαιότητα, χρησιμοποιούνταν στην Κίνα για την υποστήριξη της ομορφιάς και της λειτουργίας του εγκεφάλου. Η Σχισάνδρα ( Schisandra chinensis) είναι γνωστή ως φυσικό αφροδισιακό λόγω των τονωτικών και αναζωογονητικών της ιδιοτήτων, ενισχύοντας τη σωματική και πνευματική απόδοση, κάτι που επηρεάζει έμμεσα τη σεξουαλική λειτουργία.

Αναπτύσσεται σε μικτά δάση και θαμνώδεις εκτάσεις στη βορειοανατολική και βόρεια Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και την Άπω Ανατολή της Ρωσίας. Χρησιμοποιείται στην κινεζική ιατρική για τις στυπτικές και στυπτικές του ιδιότητες, καθώς και για τις τονωτικές και διεγερτικές του ιδιότητες ως προς το τσι. Βοηθά στην ενδυνάμωση των νεφρών και στην ηρεμία της καρδιάς . Από το 2007, το φυτό αυτό έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των πολύτιμων φαρμακευτικών φυτών στη Διεθνή Φαρμακοποιία που δημοσιεύεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Το Schisandra chinensis περιέχει πολλά ευεργετικά θρεπτικά συστατικά, όπως λιγνάνες, φαινολικά οξέα, φλαβονοειδή, τριτερπενοειδή, οργανικά οξέα, βιταμίνες και πολυσακχαρίτες. Χρησιμοποιείται ως αποτελεσματικό πρόσθετο στην ιατρική, τα καλλυντικά και τα προϊόντα υγείας και είναι κατάλληλο για χρήση σε τσάγια, ποτά, κονσέρβες και καρυκεύματα ως λειτουργικό συστατικό τροφίμων με μοναδική γεύση.

Η σχισάνδρα είναι ένα ισχυρό φυσικό αντιοξειδωτικό με ένα ευρύ φάσμα πιθανών εφαρμογών. Οι βιοδραστικές ενώσεις της μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη, τη διαχείριση και τη θεραπεία νευρολογικών ασθενειών. Ο πρωταρχικός της ρόλος έγκειται στις αντικαταθλιπτικές, αγχολυτικές, ηρεμιστικές και υπνωτικές της επιδράσεις, στην ικανότητά της να βελτιώνει τη μάθηση και τη μνήμη, καθώς και στην ικανότητά της να διορθώνει τις γνωστικές διαταραχές ρυθμίζοντας σχετικές σηματοδοτικές οδούς στον ιππόκαμπο.

Τα σκευάσματα Schisandra chinensis ενδείκνυνται για το ασθενικό σύνδρομο, την υποτονική φυτο-αγγειακή δυστονία και κατά την ανάρρωση από σωματικές και μολυσματικές ασθένειες. Το Schisandra chinensis συνταγογραφείται επίσης για κόπωση, μειωμένη απόδοση και δραστηριότητες που σχετίζονται με υψηλό νευροψυχολογικό και σωματικό στρες. Χρησιμοποιείται ως μέρος συνδυαστικής θεραπείας για σεξουαλική δυσλειτουργία που σχετίζεται με νευρασθένεια. 

Διάφορα δραστικά συστατικά μπορούν να βελτιώσουν την πορεία διαφόρων μεταβολικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος, της αλκοολικής νόσου του ήπατος, της παχυσαρκίας, του διαβήτη και των σχετικών επιπλοκών, χάρη στις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους και στη διατήρηση της μιτοχονδριακής ομοιόστασης. Η σχισάνδρα έχει ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες, διεγείροντας την παραγωγή ενζύμων που επιταχύνουν τις βιοχημικές αντιδράσεις και την ανανέωση των ηπατικών κυττάρων.

Επιπλέον, τα οργανικά οξέα , η κερσετίνη, οι σχιζανδρίνες Α, Β και C, η μαννόζη, η γαλακτόζη, η αραβινόζη και η γλυκόζη, που είναι φυσικοί αντιβακτηριακοί παράγοντες, βοηθούν επίσης στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Η κυανιδίνη 3-ρουτινοσίδη έχει δυνατότητες ως θεραπευτικός παράγοντας για αλλεργικές παθήσεις. 

Ιπποφαές.

Αυτό το μούρο είναι καθαρό ωμέγα-7. Τα πρώτα ίχνη χρήσης του χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πριν. Το ιπποφαές παίρνει το βοτανικό του όνομα, Hippophae rhamnoides, από τις ελληνικές λέξεις ιπποπόταμος (άλογο) και φάος (φως, λάμψη). Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, ο Μέγας Αλέξανδρος τάιζε τα άλογά του με φύλλα και μούρα ιπποφαούς για να προσθέσει λάμψη στο τρίχωμα και τη χαίτη τους. Το έλαιο ιπποφαούς χρησιμοποιείται ως προσαρμογόνο στην Αγιουρβεδική και την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, για τη θεραπεία πεπτικών, καρδιαγγειακών και αναπνευστικών ασθενειών, καθώς και για τη μείωση του κινδύνου καρκίνου.

Το έλαιο σπόρων ιπποφαούς περιέχει πάνω από 100 θρεπτικά συστατικά και βιοδραστικές ουσίες, πολλά από τα οποία θεωρούνται ενισχυτικά του ανοσοποιητικού συστήματος. Περιλαμβάνει φλαβονοειδή, γλυκοζίτες, φαινόλες, τερπένια, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία όπως σίδηρο, ψευδάργυρο, σελήνιο, μαγγάνιο και λιπαρά οξέα, τα οποία συμβάλλουν στην φαρμακευτική του αξία. Επιστημονικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι το ιπποφαές μπορεί να μειώσει τα λιπίδια του αίματος και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Οι βιοδραστικές ενώσεις που βρίσκονται στα μούρα είναι αποτελεσματικές στη θεραπεία του μεταβολικού συνδρόμου, της κοιλιακής παχυσαρκίας, της υπέρτασης, της υπεργλυκαιμίας και της δυσλιπιδαιμίας.

Η συντονισμένη και συνεργιστική δράση των θρεπτικών συστατικών που περιέχονται στο ιπποφαές δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για το πεπτικό σύστημα. Σχηματίζει ένα προστατευτικό επίστρωμα στο στομάχι, τα έντερα και το δωδεκαδάκτυλο, αποτρέποντας έτσι την παθογενετική επίθεση. Οι αντιφλεγμονώδεις και αντιελκωτικές ιδιότητες των β-σιτοστερολ-β-γλυκοσιδών, του ουρσολικού οξέος και της βεταΐνης προάγουν την επούλωση, αποτρέπουν την εξάπλωση των ελκών και αναστέλλουν τη διάβρωση. Η β-καροτίνη, η βιταμίνη Ε και τα ακόρεστα λιπαρά οξέα διεγείρουν τον κυτταρικό μεταβολισμό και την αποκατάσταση των βλαβών, καθώς και μειώνουν τη βλάβη του ήπατος που προκαλείται από το αλκοόλ και την παρακεταμόλη και αποτρέπουν τη λιπώδη εκφύλιση.

Η βιταμίνη Ε και άλλα αντιοξειδωτικά απομακρύνουν τα απόβλητα, τα νοσούντα και τα νεκρά κύτταρα από το αίμα, αποτρέπουν τη βλάβη στα αρτηριακά τοιχώματα και αυξάνουν τη ροή του αίματος και των θρεπτικών συστατικών στις στεφανιαίες αρτηρίες και τον καρδιακό μυ. Οι σιτοστερόλες μαλακώνουν τα αιμοφόρα αγγεία, αυξάνουν την αντοχή τους και βελτιώνουν την ελαστικότητά τους, αποτρέποντας έτσι την αθηροσκλήρωση και προστατεύοντας την εγκεφαλική αγγειακή λειτουργία μέσω της ολοκληρωμένης ρύθμισης και συντονισμού του νευρικού, ενδοκρινικού και ανοσοποιητικού συστήματος.

Το έλαιο σπόρων ιπποφαούς παίζει ζωτικό ρόλο στη θεραπεία του καρκίνου. Βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών μειώνοντας τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας και της ακτινοβολίας. Παρέχει στους ασθενείς μια πλούσια και ολοκληρωμένη παροχή θρεπτικών συστατικών που βοηθούν στη βελτίωση της κατάστασής τους, στην εξάλειψη της συμφόρησης και των τοξινών, στην προώθηση της ανάπτυξης των ιστών και στην πρόληψη λοιμώξεων στο χειρουργικό πεδίο. Για όσους υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία, η λήψη ελαίου σπόρων ιπποφαούς μπορεί να βοηθήσει στην εξουδετέρωση πολλών παρενεργειών βελτιώνοντας τη γαστρεντερική λειτουργία, αυξάνοντας την όρεξη, αποκαθιστώντας τη λειτουργία του ήπατος και των νεφρών και διατηρώντας την καλή υγεία.

Μορίνγκα.

Η Moringa oleifera είναι ένα δέντρο που φτάνει σε ύψος από 5 έως 10 μέτρα και έχει μακριούς καρπούς που μοιάζουν με κνημίδες. Φύεται άγρια ​​στα δάση της Ινδονησιακής Χερσονήσου, ενώ καλλιεργημένες φυτείες Moringa είναι διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο: στο Πακιστάν, την Ινδονησία, την Ταϊβάν, την Αφρική και τη Νότια Αμερική.

Αυτό το δέντρο χωρίς απαιτήσεις φυτρώνει σχεδόν οπουδήποτε και αποτελεί πραγματική σωτηρία για περιοχές που υποφέρουν από φτωχό έδαφος, υποσιτισμό και έλλειψη πρωτεΐνης, στην οποία η μορίνγκα είναι ιδιαίτερα πλούσια. Στην Ινδοκίνα, το φυτό έχει τη φήμη ως θαυματουργή θεραπεία για όλες τις ασθένειες. Η σκόνη μορίνγκα μπορεί να αγοραστεί σε σχεδόν οποιοδήποτε φαρμακείο στην Ταϊλάνδη και την Ινδία.

 Επιστημονικές μελέτες σχετικά με τη θρεπτική αξία των φύλλων και των στελεχών της Moringa έχουν δείξει ότι όλα τα μέρη του φυτού μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πηγή ζωτικών αντιοξειδωτικών, αντιβιοτικών και θρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένων βιταμινών και μετάλλων.

Μία από τις πιο καλά τεκμηριωμένες φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού είναι η ισχυρή αντιοξειδωτική του δράση. Η μορίνγκα είναι πλούσια σε διάφορα αντιοξειδωτικά, όπως η κερσετίνη, το χλωρογενικό οξύ και η βήτα-καροτίνη. Το αντικαρκινικό δυναμικό της μορίνγκα oleifera είναι ένας άλλος τομέας αυξανόμενου ενδιαφέροντος στην επιστημονική κοινότητα. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα εκχυλίσματα από φύλλα, σπόρους και λοβούς μορίνγκα έχουν ισχυρή αντιπολλαπλασιαστική δράση στα καρκινικά κύτταρα, που σημαίνει ότι μπορούν να καταστείλουν την ανάπτυξη και την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων στο σώμα.

Η Moringa oleifera έχει αποδειχθεί πολλά υποσχόμενη ως φυσική θεραπεία για τον διαβήτη, χάρη στην ικανότητά της να μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και να βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Οι αντιδιαβητικές ιδιότητες της Moringa oleifera πιστεύεται ότι οφείλονται στην υψηλή συγκέντρωση πολυφαινολών, φλαβονοειδών και άλλων βιοδραστικών ενώσεων, οι οποίες βελτιώνουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης και μειώνουν το οξειδωτικό στρες στο σώμα. Εκτός από τις ιδιότητες μείωσης του σακχάρου στο αίμα, η Moringa oleifera προστατεύει επίσης από διαβητικές επιπλοκές όπως η αμφιβληστροειδοπάθεια, η νεφροπάθεια και η αθηροσκλήρωση.

Τα φύλλα, οι σπόροι και οι ρίζες του φυτού περιέχουν πολυάριθμες βιοδραστικές ενώσεις που έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τη φλεγμονή και αναστέλλουν την ανάπτυξη επιβλαβών βακτηρίων και ιών. Εκτός από τις αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις του, το moringa εμφανίζει αντιμικροβιακή δράση ευρέος φάσματος έναντι διαφόρων παθογόνων, συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων, ιών και μυκήτων. Τα εκχυλίσματα από φύλλα και σπόρους moringa μπορούν να αναστείλουν την ανάπτυξη του Staphylococcus aureus, του Escherichia coli και του Candida albicans. Οι αντιμικροβιακές ιδιότητες του φυτού πιστεύεται ότι οφείλονται σε ενώσεις όπως η πτερυγοσπερμίνη, το ισοθειοκυανικό βενζύλιο και η moringin, οι οποίες διαταράσσουν τις κυτταρικές μεμβράνες των βακτηρίων και των μυκήτων, οδηγώντας στον θάνατό τους. Αυτές οι ίδιες ουσίες είναι επίσης χρήσιμες στη θεραπεία μιας σειράς γαστρεντερικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της γαστρίτιδας και της ελκώδους κολίτιδας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα προσαρμογόνα είναι καλά ανεκτά και δεν προκαλούν βλάβη όταν λαμβάνονται στη συνιστώμενη δοσολογία και σχήμα. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα προσαρμογόνα πρέπει να λαμβάνονται με προσοχή, ξεκινώντας με την ελάχιστη δόση και αυξάνοντας σταδιακά τη δόση μέχρι τη συνιστώμενη. Εάν έχετε χρόνιες παθήσεις, μην λαμβάνετε προσαρμογόνα χωρίς να συμβουλευτείτε γιατρό. 

Αυτά τα φάρμακα δεν συνιστώνται για έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες ή για άτομα που λαμβάνουν ορμονικά, υπογλυκαιμικά ή αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Εάν αποφασίσετε να τα δοκιμάσετε, παρακολουθήστε προσεκτικά την αντίδραση του σώματός σας. Ο αυξημένος καρδιακός ρυθμός, τα γαστρεντερικά προβλήματα ή οποιαδήποτε άλλη ενόχληση είναι σημάδια ότι θα πρέπει να μειώσετε τη δόση ή ακόμα και να διακόψετε εντελώς τη χρήση.