Η Ακετυλοχολίνη ανακαλύφθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα από τους επιστήμονες Otto Loewi και Henry Dale που βραβευτήκαν με Νόμπελ για την εφεύρεσή τους. Τα βασικά συμπεράσματα της ανακάλυψης έδειξαν ότι η Ακετυλοχολίνη είναι ο πιο σημαντικός νευροδιαβιβαστής του περιφερικού νευρικού συστήματος. Το περιφεριακό νευρικό σύστημα με βοήθεια της Ακετυλοχολίνης στέλνει μηνήματα στον εγκέφαλο για τις αλλάγες που συμβαίνουν στο σώμα και ελέγχει σχεδόν όλες τις λειτουργίες των εσωτερικών οργάνων, μυών, αδένων.

Η πρώτη περιοχή όπου αυτός ο νευροδιαβιβαστής παίζει κύριο ρόλο είναι οι νευρομυϊκές συνάψεις. Οποιαδήποτε κίνηση, οποιαδήποτε σύσπαση, ο συντονισμός και η δύναμη του οποιουδήποτε από τους 400 μυς του ανθρώπινου σώματος έχει σχέση με την απελευθέρωση Ακετυλοχολίνης.

Το αυτόνομο νευρικό σύστημα είναι μέρος του περιφερικού νευρικού συστήματος, χωρίζεται σε συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό τμήματα. Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, μας ετοιμάζει για δράση. Υπό συνθήκες άγχους, ανταποκρίνεται με μια σειρά νευρωνικών και ορμονικών αντιδράσεων που συνοψίζονται σ’ αυτό που αποκαλείται «αντίδραση πάλης ή φυγής»: το στόμα στεγνώνει, η καρδιά χτυπάει δυνατά, το μυαλό αντιδρά σπασμωδικά. Από την άλλη, το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα όταν είναι σε ισχύ, με την βοήθεια της Ακετυλοχολίνης, προκαλεί επιβράδυνση των σωματικών λειτουργιών: ο παλμός της καρδιάς χαλαρώνει, η αναπνοή ηρεμεί, η γνωστική ικανότητα γίνεται πιο διαυγείς. Ο ύπνος, η σωστή πέψη, η σεξουαλική διέγερση, οι ανοσολογικές δραστηριότητες, οι ανάγκες αφόδευσης, σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται από την απελευθέρωση της Ακετυλοχολίνης που συντελείται στους νευρώνες του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος.

Εκτός από τις περιφερειακές λειτουργίες, η Ακετυλοχολίνη είναι υπεύθυνη για την πρώιμη ανάπτυξη και τη σωστή λειτουργία του εγκεφάλου. Ο νευροδιαβιβαστής μειώνει το επίπεδο διέγερσης εγκεφάλου και αντίθετα, μπορεί να το ενεργοποιεί. Συγκεκριμένα, βοηθά τον ακουστικό φλοιό στην αναγνώριση ομιλίας από θορυβώδη ηχητική πληροφορία, ευθύνεται για τις διαδικασίες που σχετίζονται με τη μάθηση, τη μνήμη και την προσοχή. Στη γεροντική άνοια και νόσο Αλτσχάιμερ, παρατηρούνται μειωμένα επίπεδα του νευροδιαβιβαστή και το μπλοκάρισμά του οδηγεί σε προβλήματα τόσο στην ανάκληση μνημών από το παρελθόν, όσο και στην καταγραφή των νέων μνημών. Είναι η Ακετυλοχολίνη που ορίζει το πως μπορούμε, με την μνήμη του παρελθόντος και την παρατηρητικότητα του παρόντος, να ανταπεξέλθουμε σε καταστάσεις άμεσα, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και γνωστική ανάλυση. Είναι η Ακετυλοχολίνη που βοηθά να ακούσουμε και να κατανοήσουμε τα μηνύματα του συνομιλητή μας.

Η Ακετυλοχολίνη είναι ένα παράγωγο του Οξικού οξέος και της Χολίνης (βιταμίνη Β4). Η Χολίνη αποτρέπει τη συσσώρευση λιπών και της χοληστερίνης στο σώμα και αυτός είναι ο κύριος ρόλος της. Αν δεν υπάρχει στον οργανισμό μας επαρκή ποσότητα αυτής της βιταμίνης, το λίπος συσσωρεύεται στο ήπαρ και δεν διασπάται για να χρησιμοποιηθεί από τον οργανισμό.

Όπως υποστηρίζει ο γιατρός Δρ. Στήβεν Ζάιθελ του Πανεπιστημίου της Βορ. Καρολίνας, η Χολίνη ή βιταμίνη Β4 μεταβάλλει δραματικά την ίδια τη δομή των κέντρων μνήμης στον ιππόκαμπο και στο διάφραγμα του αναπτυσσόμενου εμβρυακού εγκεφάλου.

Όταν υπάρχει έλλειψη Χολίνης στις έγκυες και τις θηλάζουσες γυναίκες παρατηρείται ο μειωμένος ρυθμός κυτταρικής διαίρεσης στον εγκέφαλο του παιδιού, μη φυσιολογική μετανάστευση των κυττάρων, ενώ αυξανόμενος αριθμός κυττάρων του εγκεφάλου πεθαίνουν πρόωρα.

Η βιταμίνη Β4 προσλαμβάνεται από τις τροφές και μέσω της κυκλοφορίας του καρδιαγγειακού συστήματος, καταφθάνει στα νευρικά κύτταρα. Η ποσότητα της Χολίνης που διατίθεται στα νευρικά κύτταρα καθορίζει τη σύνθεση της Ακετυλοχολίνης.

Επιπλέων, οι ορισμένοι άνδρες και οι γυναίκες όταν τρέφονταν με δίαιτα χαμηλή σε βιταμίνης Β4, ανέπτυξαν λιπώδες ήπαρ και βλάβη στους μυς. Επίσης αποδείχθηκε ότι η έλλειψή Χολίνης μπορεί να προκαλέσει εκφυλισμό του DNA, υποχλωρυδρία, υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης που έχουν συσχετιστεί με μεγαλύτερο κίνδυνο για αρκετές χρόνιες ασθένειες, όπως η καρδιαγγειακή νόσος, ηπατική, νεφρική, στυτική δυσλειτουργία, καρκίνο ( ειδικά του μαστού ), κατάγματα οστών και φλεγμονές.

Καθώς τα οιστρογόνα είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή της Χολίνης, στις γυναίκες που έχουν περάσει στην εμμηνόπαυση, τα επίπεδα των οιστρογόνων είναι ελλιπή, γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί σε λιγότερη Χολίνη που παράγεται φυσιολογικά στο σώμα και επομένως σε μη επαρκή σύνθεση της Ακετυλοχολίνης.

Η συνιστώμενη επαρκής πρόσληψη για της Χολίνης έχει οριστεί στα 500 – 550 mg/ημέρα. Οι πιθανές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία από τη μη επαρκή κατανάλωση αυτής της βασικής θρεπτικής ουσίας μόλις πρόσφατα άρχισαν να εξετάζονται.

Η πρόσφατη ανάλυση των δεδομένων διαπίστωσε ότι πρόσληψη της Χολίνης μειώνεται με την ηλικία και ότι οι ενήλικες ηλικίας 71 ετών και άνω, κατανάλωναν κατά μέσο όρο περίπου 250 mg/ημέρα, περίπου το μισό της συνιστώμενης ημερησίας πρόσληψης. Επομένως, έγκυες και τις θηλάζουσες γυναίκες, οι γυναίκες μετά το κλιμακτήριο, όπως και οι άνθρωποι 3 – της ηλικίας χρειάζεται να προσέχουν περισσότερο την ύπαρξη συνιστόμενης ποσότητας Χολίνης στην διατροφή.

Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Β4 (Χολίνη) ανά 100 g:

Κρόκος αυγού 680mg 135%
Συκώτι 550mg 100%
Αυγό κοτόπουλου 251 mg 50%
Φακές 185 mg 34 %
Γαλοπούλα 139 mg 28%
Κοτόπουλο 118 mg 24%
Σολομός 94,6 mg 19%
Βρώμη 110 mg 22%
Κριθάρι (σπόροι) 110 mg 22%
Ρεβίθια 99.3 mg 20%
Ρύζι 85 mg 17%
Ηλιόσποροι 55,1 mg 11%
Φιστίκια 52,5 mg 11%
Αμύγδαλα 52,1 mg 10%
Φουντούκι 45,6 mg 9%
Πράσινος αρακάς (φρέσκος) 50 mg 10%

Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει άμεση ανάγκη να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση μεταξύ των επαγγελματιών υγείας και των καταναλωτών για τη Χολίνη, να τονιστεί ο κρίσιμος ρόλος που διαδραματίζει στη ζωή, ειδικά για τις έγκυες και τις θηλάζουσες γυναίκες, για γυναίκες στην εμμηνόπαυση και τους ηλικιωμένους ανθρώπους. Η φοβία των αυγών, καθώς είναι η κύρια πηγή της Χολίνης, οδηγεί σε χρόνιες ασθένειες, στα προβλήματα μνήμης και προσοχής στα παιδιά και τους ενήλικες. Τα ευρήματά υποστηρίζουν τις οδηγίες που προτείνουν τα αυγά ως μέρος μιας υγιεινής διατροφής.

Παράλληλα με τις διαιτητικές πηγές, συνίσταται η κατανάλωση των συμπληρωμάτων βιταμίνης Β4 ή Χολίνης, λόγω της ευνοϊκής επίδρασης της στη παραγωγή Ακετυλοχολίνης που πολλές φορές είναι δύσκολο να ενεργοποιηθεί μόνο με την διατροφή. Η βιταμίνη B1 ή Θεαμίνη, ο Ψευδάργυρος  και το Μαγνήσιο, είναι επίσης απαραίτητα στοιχεία για επαρκής σύνθεση της Ακετυλοχολίνης στον οργανισμό.

Πηγή