Το λεμφικό και το καρδιαγγειακό σύστημα είναι τα δυο κύρια συστήματα του ανθρώπινου σώματος. Το καρδιαγγειακό σύστημα έχει μελετηθεί αρκετά στη διάρκεια των αιώνων. Σε αντίθεση με το λεμφικό που σε μεγάλο βαθμό ήταν παραμελημένο λόγω της ασαφούς μορφολογίας και της μυστηριώδους παθοφυσιολογίας.
Τα τελευταία χρόνια η επιστημονική αντίληψη για το λεμφικό σύστημα ως δευτερεύον σε σχέση με καρδιαγγειακό έχει αλλάξει καθώς οι σύγχρονες προσεγγίσεις και οι τεχνολογίες επέτρεψαν την πραγματική εκτίμηση της αξίας του. Τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το λεμφικό σύστημα παίζει το κύριο ρόλο στη τελική ανοσολογική απόκριση και ελέγχει το κάθε βήμα της αποκατάστασης οργανισμού μετά από μια ασθένεια.
Η πρώτη αναφορά για την ύπαρξη του λεμφικού συστήματος έγινε από τον Ιπποκράτη, ο οποίος μιλούσε για το λευκό αίμα τον 5-ο αιώνα π.Χ. Αργότερα ο άλλος Έλληνας ιατρός Γαληνός περιέγραψε τα χυλοφόρα αγγεία και μεσεντέρια λεμφογάγγλια. Οι απόψεις του σχετικά με τη λειτουργία τους, επικράτησαν στη δυτική ιατρική ως το 17-ο αιώνα. Οι επιστήμονες των παλιών εποχών πίστευαν ότι το αίμα που παραγόταν από το ήπαρ ως χυλός, μολυνόταν με τις ασθένειες στο έντερο και το στομάχι, και στη πορεία καταναλώταν από τα όλα όργανα του σώματος. Ως που το 1627 ο Ιταλός Gaspare Aselli ανακάλυψε τα λεμφικά αγγεία.
Τώρα γνωρίζουμε ότι στο ανθρώπινο σώμα υπάρχει ολόκληρο λεμφικό δίκτυο το 70% του οποίου είναι επιφανειακό και βρίσκεται στο όριο μεταξύ της επιδερμίδας και του δέρματος, ενώ το υπόλοιπο 30% περιβάλλει τα περισσότερα όργανα του σώματος.
Η λέμφος προέρχεται από το πλάσμα του αίματος και με τη βοήθεια πρωτεϊνών περνάει από τα τοιχώματα των τριχοειδών αρτηριακών αγγείων, σχηματίζοντας πλούσιο σε πρωτεΐνες “ενδιάμεσο υγρό” που μετά από την ολοκλήρωση του έργου του, εμπλουτίζοντας με το οξυγόνο και τα διάφορα θρεπτικά συστατικά επιστρέφει μέσω των φλεβικών τριχοειδών αγγείων στη καρδιά για να επαναληφθεί ξανά ο ίδιος κύκλος. Το πλάσμα όταν εισέρχεται στα λεμφικά αγγεία ονομάζεται λέμφος και περιέχει τα λεμφοκύτταρα ή τα κύτταρα ανοσοποιητικού συστήματος.
Αν το καρδιαγγειακό σύστημα αντλείται από την καρδιά και φιλτράρεται στο ήπαρ και τα νεφρά, το λεμφικό δεν έχει κάποια αντλία, η λέμφος περνάει από τις λεμφαδένες όπου φιλτράρεται, καθαρίζεται από τους παθογόνους μικροοργανισμούς και στη βάση του αυχένα εισέρχεται στην υποκλείδιο φλέβα.
Τα κύρια όργανα του λεμφικού συστήματος είναι:
– Σπλήνας, θεωρείται μεγαλύτερος λεμφικός αδένας του σώματος, παραγωγός αντισωμάτων που δημιουργεί, αποθηκεύει και συντονίζει τα λεμφοκύτταρα
– Μυελός των οστών, μαζί με το Σπλήνα, φιλτράρει παθογόνους μικροοργανισμούς και εξαντλημένα αιματοκύτταρα από το αίμα, παράγει και αποθηκεύει τα λεμφοκύτταρα, εδώ ωριμάζουν τα Β-λεμφοκύτταρα.
– Αμυγδαλές, που προστατεύουν τον οργανισμό από εισπνεόμενα παθογόνα.
– Θύμος αδένας, όπου διαφοροποιούνται και αποκτούν τους μοναδικούς τους υποδοχείς τα ανώριμα Τ-λεμφοκύτταρα.
Το λεμφικό σύστημα είναι διπλάσιο από το καρδιαγγειακό και ίσως δύο φορές πιο σημαντικό καθώς απομακρύνει τα απόβλητα από το αίμα και από το κάθε άλλο κύτταρο του σώματος, μεταφέρει το οξυγόνο, τις ορμόνες και τα θρεπτικά συστατικά από το αίμα στους ιστούς, συμβάλει στη διατήρηση ισορροπίας των υγρών του οργανισμού, παράγει λεμφοκύτταρα μεταξύ των οποίων τα Β και Τ κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που πολεμούν τα παθογόνα και μας προστατεύουν από τις ασθένειες. Η κατανόηση της λειτουργίας του λεμφικού συστήματος, για άλλη μια φορά επιβεβαιώνει τη βαθιά ικανότητα του σώματος να φροντίζει τον εαυτό του.
Στις ανατολικές θεραπευτικές παραδόσεις, η λέμφος ήταν πάντα το αναπόσπαστο μέρος μελέτης της μακροζωίας και η βελτίωση της κατάστασής του, αποτελούσε το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση σχεδόν κάθε σωματικής παθολογίας, ενώ η δυτική ιατρική δεν έχει αφιερώσει αρκετή προσοχή στη ενημέρωση του κόσμου σχετικά με την φροντίδα του λεμφικού συστήματος.
Καλό να γνωρίζετε ότι όταν το λεμφικό σας σύστημα έχει τοξινωθεί μπορεί να παρουσιάζετε μια σειρά από δυσάρεστα συμπτώματα όπως:
– Πόνο και δυσκαμψία το πρωί
– Αίσθημα κόπωσης
– Φούσκωμα
– Κατακράτηση υγρών
– Πόνο στο στήθος πριν την εμμηνόρροια
– Ξηρό δέρμα, ήπιο εξάνθημα, ακμή, φαγούρα στο δέρμα
– Πονοκεφάλους
– Αλλεργίες
– Περιστασιακή δυσκοιλιότητα ή διάρροια.
– Αυτοάνοσα νοσήματα, καρκίνος
– Κύστες
– Αρθρίτιδα
– Ινομυαλγία κτλ
Οι κυριότερες αιτίες της λεμφικής συμφόρησης και οι τρόποι αντιμετώπισης της:
Όταν πηγαίνουμε στο γιατρό για εξέταση αίματος και μας λένε ότι έχουμε υψηλή χοληστερόλη, μας συνταγογραφούν ένα φάρμακο στατίνης για μείωση της χοληστερόλης και πρόληψη των καρδιακών παθήσεων. Το γιατί έχουμε υψηλή χοληστερόλη δεν εξετάζεται. Η αιτία της υψηλής χοληστερόλης, μπορεί να σχετίζεται με υπερβολικό στρες, το οποίο οδηγεί σε κακή αποστράγγιση του λεμφικού συστήματος. Καθώς το στρές ευθύνεται για 95% όλων των παθήσεων, καλό να το αναγνωρίσετε και να μάθετε να το διαχειρίζεστε σωστά και αποτελεσματικά.
Οι πεπτικές ανισορροπίες μπορεί να ερεθίσουν τις εντερικές λάχνες – μια κλασική αιτία της λεμφικής συμφόρησης. Καθώς η πλειονότητα των λεμφικών αγγείων στο σώμα περιβάλλει το έντερο (εντερικοί λεμφικοί ιστοί). Η ποιότητα των λαχνών είναι κρίσιμη για τη σωστή ροή της λέμφου, την αποτοξίνωση, την αφομοίωση και την ανοσία. Ασχοληθείτε με την πέψη και τη διατροφή σας.
Η έλλειψη ή υπερβολική ποσότητα της πρωτεϊνης στη διατροφή μπορεί να ευθύνεται για την υποτονικότητα της λέμφου καθώς είναι η πρωτεϊνη που κινεί τη λέμφο. Φροντίστε να καταναλώνετε 0,8 γρ. πρωτεϊνης ανά 1 κιλό σωματικού βάρους.
Η έλλειψη ιωδίου είναι επίσης μια κοινή αιτία λεμφικής συμφόρησης. Το ιώδιο βοηθά στον μετριασμό των επιπτώσεων ενός τοξικού περιβάλλοντος και υποστηρίζει τη λέμφο σε κυτταρικό επίπεδο. Εκτός απο τα ψάρια και θαλασσινά, η ημερήσια ποσότητα ιωδίου που χρειάζεται οργανισμός περιέχεται σε 4 – 6 γρ. του ιωδιούχου αλατιού. Όταν τρώτε τέτοιο αλάτι, να θυμάστε ότι είναι καλύτερα να αλατίζετε τα πιάτα μετά το μαγείρεμα και ότι το ιωδιούχο αλάτι αποθηκεύει ιώδιο μόνο για 3-4 μήνες, μετά το ιώδιο σταδιακά εξαφανίζεται και το ιωδιούχο αλάτι μετατρέπεται σε απλό μη ιωδιούχο αλάτι.
Κατά την αγορά, δώστε την προσοχή στην ημερομηνία κατασκευής, αν έχουν περάσει 3-4 μήνες από την ημερομηνία, πιθανότατα δεν θα υπάρξει ιώδιο σε αυτό το αλάτι. Μπορείτε να παίρνετε επίσης συμπληρώματα Kelp με θαλάσσια φύκια που περιέχουν ιώδιο.
Μια άλλη πιο κοινή αιτία είναι η αφυδάτωση. Το νερό, και μόνο, μπορεί να ενυδατώσει επαρκώς το σώμα. Η καλύτερη τεχνική ενυδάτωσης για την κινητοποίηση της λέμφου είναι να πίνετε μικρές ποσότητες ζεστού νερού κάθε 10-15 λεπτά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Εάν μέχρι το τέλος αυτής της ημέρας νιώθετε ξηροστομία είναι μια ένδειξη ότι είστε αφυδατωμένοι και η λέμφος σας έχει συμφορηθεί. Τότε μπορείτε να πίνετε ζεστό νερό κάθε 10-15 λεπτά για 2 εβδομάδες συνεχόμενα για ενυδάτωση και αποτοξίνωση του οργανισμού.
Η ακινησία σε συνδυασμό με την επιφανειακή αναπνοή ευθύνονται επίσης για την υποτονικότητα της λέμφου. Το καρδιαγγειακό σύστημα έχει την καρδιά που βοηθάει την κίνηση του αίματος, ενώ το λεμφικό κινητοποιείται από τη μυϊκή σύσπαση των ποδιών και την κίνηση του διαφράγματος. Επομένως η αερόβια άσκηση σε συνδυασμό με διαφραγματική αναπνοή θα βοηθήσει στη λεμφική αποσυμφόρηση, μειώνοντας ταυτόχρονα το στρες και τη χοληστερόλη του αίματος.
Το τραμπολίνο είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για την κινητοποίηση της λέμφου. Μπορούμε να πηδάμε ελαφριά πάνω στο τραμπολίνο με ανεβασμένα χέρια, καθώς η λέμφος κινείται από περιφέρεια προς την καρδιά. Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και χωρίς τραμπολίνο.
Άλλος ένας αποτελεσματικός τρόπος να κάνετε το λεμφικό σας σύστημα να κινηθεί και ταυτόχρονα να καθαρίζετε τους πόρους του δέρματος είναι να βουρτσίζετε το σώμα σας με φυσική (όχι συνθετική) βούρτσα σώματος. Πριν μπείτε στο ντους ξεκινήστε να βουρτσίζετε τα πόδια και τα χέρια, προχωρήστε προς την καρδιά σας. Το ξηρό βούρτσισμα θα βοηθήσει επίσης και στη μείωση της κυτταρίτιδας.
Η έκθεση σε κρύο νερό τονώνει τη λεμφική ροή. Το λεμφικό σύστημα απομακρύνει τις τοξίνες και τα απόβλητα από το σώμα, βελτιώνει την ικανότητα το οργανισμού να λειτουργεί αποτελεσματικά συμβάλλοντας στη συνολική ευεξία.
Τα στενά ρούχα πιέζουν τα λεμφαγγεία και εμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία της λέμφου στο σώμα. Καλύτερα, τα ρούχα σας να είναι άνετα και να μην περιορίζουν την κίνησή.
Η υπερβολική οξύτητα του αίματος βλάπτει τη λέμφο, ενώ το αλκαλικό περιβάλλον τη ωφελεί. Ο φρεσκοστυμμένος χυμός λεμονιού με χλιαρό νερό είναι ότι το πιο αλκαλικό που μπορείτε να προσφέρετε στο σώμα σας. Άλλο ένα ωφέλιμο φυτικό μέσο είναι η ρίζα γλυκόριζας που βοηθά στο φιλτράρισμα της λέμφου και μειώνει τον πρήξιμο λεμφαδένων.
Οι πρωινές πλύσεις του στόματος με 1 κουταλάκι ελαιόλαδου ή με το λάδι καρύδας είναι πολύ αποτελεσματική μέθοδος καθαρισμού του αίματος και της λέμφου.
Πριν πάρετε πρωινό, βάλτε μία κουταλιά της σούπας λάδι στο στόμα, χωρίς να το καταπίνετε. Στριφογυρίστε την ποσότητα λαδιού μέσα στο στόμα και τα δόντια για 3 με 4 λεπτά.
Το λάδι θα αναμειχθεί με το σάλιο και θα ενεργοποιηθούν ένζυμα τα οποία θα προσελκύσουν τις τοξίνες. ‘Έπειτα από 3 με 4 λεπτά φτύνουμε το λάδι και μπορούμε να επαναλάβουμε την ίδια διαδικασία ακόμη δύο φορές για τα καλύτερα αποτελέσματα.
Στο τέλος ξεπλένουμε το στόμα με μισό κουταλάκι του τσαγιού μαγειρική σόδα ή φυσικό θαλασσινό αλάτι.
Ένας ακόμα σύμμαχος στην αποτοξίνωση είναι Ενεργός Φυτικός Άνθρακας.
Όταν καταναλώνεται ως συμπλήρωμα διατροφής κατευθύνεται απευθείας στο έντερο και πριν βγει από το σώμα δεσμεύει και παρασύρει μαζί του τις υπάρχουσες τοξίνες.
Ο Ενεργός Φυτικός Άνθρακας είναι γενικά αποδεκτός από τον οργανισμό και παρουσιάζει λίγες γνωστές παρενέργειες.
Απαγορεύεται μόνο αν υπάρχουν διαγνωσμένες ελκώδες βλάβες του γαστρεντερικού σωλήνα. Διατίθενται στα φαρμακεία. Η θεραπεία με άνθρακα δεν πρέπει να ξεπερνά 14 μέρες στους ενήλικες και 3 – 4 μέρες στα παιδιά ( από 3 χρονών ).
