Οιωνοί Αθωότητας. Γουίλιαμ Μπλέικ.
Για να δεις τον κόσμοσε ένα κόκκο άμμου,και τον παράδεισοσε ένα αγριολούλουδο,κράτησε το άπειροστην παλάμη του χεριού σουκαι την αιωνιότητασε μία ώρα.Ένας κοκκινολαίμης πετρίτηςσε κλουβί,φέρνει όλο τον ουρανόσε οργή.Ένας περιστερώναςγεμάτος περιστέρια,φέρνει ρίγοςσε όλες τις περιοχές της κόλασης.Ένα πεινασμένο σκυλίστην πύλη του αφεντικού,προβλέπειτην καταστροφή του κράτους.Ένα άλογοπου το κακομεταχειρίστηκαν στο δρόμο,ζητά από τον ουρανό το ανθρώπινο […]
Υπάρχει μια μουσική που δεν έχει ήχο. Όσσο.
Υπάρχει μια μουσική που δεν έχει ήχο, η ψυχή επιθυμεί αυτή τη σιωπηλή μουσική. Υπάρχει μια αγάπη στην οποία το σώμα δεν είναι, η ψυχή λαχταρά αυτή την ασώματη αγάπη. Υπάρχει μια αλήθεια που δεν έχει μορφή, η ψυχή λαχταρά αυτή την άμορφη αλήθεια. Όταν η χαρά γλιστρά στη βαθιά λίμνη της σιωπής, και η […]
Ένα κοίτασμα στο μέλλον, από το βιβλίο “Δάκρυ και χαμόγελο”, του Χαλίλ Γκιμπράν.
Μέσα από τα τείχη του παρόντος, άκουσα τους ύμνους της ανθρωπότητας. Άκουσα τους ήχους των καμπάνων να διαταράζουν τα σωματίδια του αιθέρα, αναγγέλλοντας την αρχή της προσευχής στο ναό της Ομορφιάς. Τις καμπάνες που η Δύναμη είχε κατασκευάσει από το μέταλλο του αισθήματος, τις τοποθέτησε επάνω από τον ιερό ναό της, επάνω από την Ανθρώπινη […]
Ο Τρελός και οι επτά εαυτοί. Χαλίλ Γκιμπράν
Τα μεσάνυχτα καθώς ήμουν ξαπλωμένος και μισοκοιμισμένος, είδα ένα όνειρο πώς οι επτά μου εαυτοί καθόντουσαν μαζί και ψιθύριζαν μια συζήτηση μεταξύ τους: Ο πρώτος Εαυτός έλεγε: Εδώ, σε αυτόν τον Τρελό, κατοίκησα όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να κάνω τίποτα παρά να ανανεώνω τον πόνο του τη μέρα και να ξαναδημιουργώ τη θλίψη του […]