Κατανόηση.

Δεν χρησιμοποιώ ποτέ τη λέξη “απάρνηση”.

Λέω: Να χαίρεσαι τη ζωή, τον διαλογισμό, τις ομορφιές του κόσμου, την έκσταση της ύπαρξης – να τα χαίρεσαι όλα!

Μετάτρεψε τη καθημερινότητά σου σε ιερότητα. Μετατρέψτε αυτήν την ακτή σε μια μακρινή ακτή, αυτή τη Γη σε Παράδεισο. Και τότε, έμμεσα, αρχίζει να συμβαίνει ένα είδος απάρνησης. Συμβαίνει απο μόνο του, δεν είναι κάτι που το κάνεις εσύ. Δεν είναι η πράξη, είναι το συμβάν.

Αρχίζεις να απαρνιέσαι τη δική σου ανοησία. Αρχίζεις να απαρνιέσαι τα άχρηστα.. τις ανούσιες σχέσεις, τις δουλειές που δεν ικανοποιούν το είναι σου, τα μέρη όπου η ανάπτυξη είναι αδύνατη. Δεν είναι η απάρνηση.

Το ονομάζω – κατανόηση, επίγνωση.

Όταν κουβαλάς τις πέτρες στα χέρια σου, πιστεύοντας ότι είναι διαμάντια, δεν θα σου πω να τις απαρνηθείς. Θα σου πω: “Κοίταξε πιο προσεκτικά!”. Όταν θα δεις ότι δεν είναι διαμάντια, θα χρειαστεί να τις απαρνηθείς; Θα πέσουν φυσικά από τα χέρια σου. Γιατί θα απαιτείται η μεγάλη προσπάθεια και η θέληση για να συνεχίσεις να τις κουβαλάς. Δεν θα μπορείς να το κάνεις για πολύ. Μόλις κατανοήσεις ότι είναι άχρηστες, ότι αυτό που κάνεις δεν έχει νόημα, αναπόφευκτα θα τις πετάξεις.

Και μόλις τα χέρια σου αδειάσουν, θα ξεκινήσεις να ψάχνεις για πραγματικούς θησαυρούς. Και οι πραγματικοί θησαυροί δεν είναι στο μέλλον. Οι πραγματικοί θησαυροί – είναι αυτή τη στιγμή, εδώ.

 “Awareness. The Key to Living in Balance.” Osho.